TEDE-PORT

Girişimcinin El Kitabı

Girişimcinin El Kitabı

Girişimin Profesyonelleşmesi Ve Boyutları

Genel olarak, yeni kurulan girişimler başlangıçta KOBİ sınıflandırması içinde yer alır ve yine ilk zamanlarında kurucular ve onların ailelerinin egemenliğinde olması doğaldır. Ancak ilerleyen zamanlarda bu durumun sürmesi birtakım sıkıntılara yol açmakta ve işletmenin yukarıdaki üstünlüklere sahip olacak büyüklüğe erişmesine engel olabilmektedir. Bu durumun tipik göstergeleri, girişimdeki karar alma süreçlerindeki keyfiyet; yazılı kuralların seyrekliği ya da uygulamaya aktarılmaması; hedeflerin belirsizliği ve/veya sık aralıklarla değiştirilmesi; işbölümünde devamsızlık ve/veya tutarsızlık; etkili iletişimin hayata geçirilememesi ve denetim yapılmaması ya da yapılsa dahi sonuçlarından hareketle düzeltici eylemlerin hayata geçememesidir. Sayılan bu göstergeler, girişimin profesyonelleşememesi probleminin göstergeleri olarak yorumlanmaktadır.

Profesyonelleşme, genelde anlaşıldığı gibi biçimselleşme ve aile dışından yönetici istihdamıyla sınırlı değildir. İlaveten yönetim kurulları gibi etkili yönetişim yapılarının kurulması; akılcı, analitik ve biçimselleşmiş bir örgüt yapısının oluşturulması; karar almada merkezileşmeden uzaklaşma; biçimsel finansal kontrol düzeneklerinin kurulması; biçimsel insan kaynakları kontrol sistemlerinin kurulması da profesyonelleşme sürecinin içerisindedir. Bu bağlamda profesyonel yönetimin altı boyutu; kurumsal yönetişim, yönetişime aile dışından katılım, biçimselleştirme ve bölümlendirme karar almaya çalışan katılımı, finansal kontrol sistemleri insan kaynakları yönetimidir (Dekker ve ark., 2013; Stewart ve Hitt, 2012). Kitabınızdaki diğer bölümlerde bu boyutlardan bazılarının üzerinde durulmuştur. Bu bölümde geriye kalan biçimselleşme, bölümlendirme ve karar almaya katılım ile insan kaynakları yönetimi boyutları incelenmiştir.