Yabancı Yatırımcı Rehberi
Kaynak: Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Yatırım Ofisi www.invest.gov.tr
Liberal Yatırım Ortamı
Türkiye’nin yatırım mevzuatı, uluslararası standartlara uygunluğu ve sadeliğinin yanında tüm yatırımcılara eşit muamele sunmaktadır.
Yatırım mevzuatının temelini; 5084 sayılı Yatırımların ve İstihdamın Teşviki Kanunu, 4875 sayılı Doğrudan Yabancı Yatırımlar Kanunu, Doğrudan Yabancı Yatırımlar Kanunu Uygulama Yönetmeliği, çok taraflı ve ikili anlaşmalar ile sektörel bazda yatırımların teşvikini düzenleyen muhtelif kanunlar ve ilgili alt düzenlemeler oluşturmaktadır.
- Doğrudan Yabancı Yatırımlar (DYY) Kanunu
- 4875 Sayılı Doğrudan Yabancı Yatırımlar (DYY) Kanunu’nun amacı aşağıdaki gibidir:
- Ülkeye doğrudan yabancı yatırımları teşvik etmek
- Yatırımcıların haklarını korumak
- Yatırımcı ve yatırım tanımlarını uluslararası standartlar düzeyine getirmek
- Doğrudan yabancı yatırımlar için onaya dayalı bir sistem yerine bildirime dayalı bir sistem kurmak
- Tesis edilen politikalar ve prosedürler vasıtasıyla doğrudan yabancı yatırımların hacmini artırmak
DYY Kanunu, yabancı yatırımcılar ve doğrudan yabancı yatırımların bir tanımını yapmaktadır. Ayrıca bu kanun; yatırım serbestisi, milli muamele, kamulaştırma ve devletleştirme, kârın serbest transferi, ulusal ve uluslararası tahkim ve alternatif uyuşmazlık çözüm yöntemleri, nakit dışı sermayenin değer tespiti, yabancı personel istihdamı ve irtibat büroları gibi doğrudan yabancı yatırımların önemli ilkelerini de açıklamaktadır.
DYY Kanunu Uygulama Yönetmeliği’nde DYY Kanunu’nda yer verilen konulara ilişkin prosedür ve ilkeler belirtilmiştir. DYY Kanunu’nun yabancılar için verilen çalışma izinleri konusundaki hedefi:
- Yabancılar tarafından yürütülen işleri düzenlemek
- Yabancılara verilen çalışma izinleri hakkındaki kurallara ilişkin hüküm ve şartları belirlemektir
81 İKİLİ YATIRIM ANLAŞMASI
Afganistan, Almanya, Amerika Birleşik Devletleri, Arjantin, Arnavutluk, Avustralya, Avusturya, Azerbaycan, Bahreyn, Bangladeş, Belçika-Lüksemburg, Beyaz Rusya, Birleşik Arap Emirlikleri, Bosna-Hersek, Bulgaristan, Çek Cumhuriyeti, Çin, Danimarka, Estonya, Etiyopya, Fas, Filipinler, Finlandiya, Fransa, Guatemala, Güney Kore, Gürcistan, Hırvatistan, Hindistan, Hollanda, İngiltere, İran, İspanya, İsrail, İsveç, İsviçre, İtalya, Japonya, Katar, Kazakistan, Kırgızistan, Kosova, Kuveyt, Küba, Letonya, Libya, Litvanya, Lübnan, Macaristan, Makedonya, Malezya, Malta, Meksika, Mısır, Moğolistan, Moldova, Morityus, Özbekistan, Pakistan, Polonya, Portekiz, Romanya, Rusya, Senegal, Sırbistan, Singapur, Slovakya, Slovenya, Suriye, Suudi Arabistan, Tacikistan, Tanzanya, Tayland, Tunus, Türkmenistan, Ukrayna, Umman, Ürdün, Vietnam, Yemen, Yunanistan.
Kaynak: Ticaret Bakanlığı
Çifte Vergilendirmenin Önlenmesi Anlaşmaları
Türkiye 85 ülke ile herhangi iki ülkeden birinde ödenmiş olan bir verginin, diğerinde ödenmesi gereken vergiden düşülmesine ve bu yolla çifte vergilendirmenin önlenmesine olanak tanıyan Çifte Vergilendirmenin Önlenmesi Anlaşmaları (ÇVÖA) imzalamış bulunmaktadır.
Türkiye, bu anlaşmaya taraf olan ülkelere yenilerini ekleyerek Çifte Vergilendirmenin Önlenmesi Anlaşmalarının kapsama alanını genişletmeye devam etmektedir.
85 ÇİFTE VERGİLENDİRMENİN ÖNLENMESİ ANLAŞMASI
Almanya, Amerika Birleşik Devletleri, Arnavutluk, Avustralya, Avusturya, Azerbaycan, Bahreyn, Bangladeş, Belçika, Beyaz Rusya, Birleşik Arap Emirlikleri, Bosna Hersek, Brezilya, Bulgaristan, Cezayir, Çek Cumhuriyeti, Çin, Danimarka, Endonezya, Estonya, Etiyopya, Fas, Filipinler, Finlandiya, Fransa, Gambia, Güney Afrika, Güney Kore, Gürcistan, Hırvatistan, Hindistan, Hollanda, İngiltere, İran, İrlanda, İspanya, İsrail, İsveç, İsviçre, İtalya, Japonya, Kanada, Katar, Kazakistan, Kırgızistan, Kosova, Kuveyt, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, Letonya, Litvanya, Lübnan, Lüksemburg, Macaristan, Makedonya, Malezya, Malta, Meksika, Mısır, Moğolistan, Moldova, Norveç, Özbekistan, Pakistan, Polonya, Portekiz, Romanya, Rusya Federasyonu, Sırbistan ve Karadağ, Singapur, Slovakya, Slovenya, Sudan, Suriye, Suudi Arabistan, Tacikistan, Tayland, Tunus, Türkmenistan, Ukrayna, Umman, Ürdün, Vietnam, Yemen, Yeni Zelanda, Yunanistan.
Kaynak: Gelir İdaresi Başkanlığı (GİB)
Sosyal Güvenlik Anlaşmaları
Türkiye 30 ülke ile Sosyal Güvenlik Anlaşması imzalamış olup, bu anlaşmalar kendi ülkeleri dışında çalışanların ülkeler arasındaki hareketini kolaylaştırmaktadır. Bu ülkelerin sayısı, DYY kaynağı ülkelerin genişleyen yelpazesine bağlı olarak artacaktır.
30 SOSYAL GÜVENLİK ANLAŞMASI
Almanya, Arnavutluk, Avusturya, Azerbaycan, Belçika, Bosna-Hersek, Çek Cumhuriyeti, Danimarka, Fransa, Güney Kore, Gürcistan, Hırvatistan, Hollanda, İngiltere, İsveç, İsviçre, İtalya, Kanada ve Quebec Eyaleti, Karadağ, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, Libya, Lüksemburg, Macaristan, Makedonya, Norveç, Romanya, Sırbistan, Slovakya ve Tunus.
Source: Sosyal Güvenlik Kurumu (SSI)
Toplam Vergi ve Katkı Oranı* – 2018 (kâr %)
Türkiye'nin yatırım ortamı son yıllarda önemli ölçüde iyileşmiş ve uluslararası rekabetçilikte bir vergi sistemiyle vergi yükünü azaltmıştır.
Kaynak: Dünya Bankası
Uluslararası Vergi Rekabet Gücü – 2018 (Endeks = en rekabetçi olarak 100 **)
*Toplam Vergi Oranı: Kâr veya kurumlar vergisi, işveren tarafından karşılanan sosyal katkı payları ve işçilik vergileri, emlak vergileri, ciro vergileri ve diğer vergiler (belediye ücretleri ve taşıt vergileri gibi).
Kaynak: Vergi Vakfı
**Vergi rekabeti ülkelerin vergi politikalarını beş kategoride ölçmektedir: kurumlar gelir vergisi, tüketim vergileri, emlak vergileri, bireysel vergiler ve uluslararası vergi kuralları.
Detaylı güncel bilgi için tıklayın